جراحی لیزیک چشم، موارد کاربرد و خطرات آن

جراحی لیزیک چشم

لیزیك یک اقدام جراحی است که می تواند وابستگی فرد به عینک یا لنز تماسی را کاهش دهد. این روش برای همیشه شکل قرنیه (لایه شفاف ظریف جلوی قرنیه) را عوض می کند. برای دید خوب، قرنیه چشم و لنز باید اشعه های نورانی را به طرز مناسب خم کنند(انکسار)، طوری که تصاویر روی شبکیه متمرکز شوند. اگر اشعه های نور به درستی روی شبکیه متمرکز نشوند، تصاویری که می بینید تار خواهند بود. این تاری به نام "عیب انکساری" شناخته می شود. این مساله به واسطه ی شکل نامناسب چشم، قرنیه یا لنز ایجاد می شود. لیزیك از اشعه لیزر اگزومر(لیزر فرابنفش) برای برداشتن دقیق بافت قرنیه به منظور اصلاح شکل و تمرکز بهتر آن استفاده می کند. جراحی لیزیک چشم بیشتر برای افراد دچار نزدیک بینی (میوپ) به کار می رود، به این معنی که این افراد فقط اجسام نزدیک را می بینند؛ هر چیز دور تار می باشد.

موارد کاربرد    

لیزیك بیشتر اوقات برای افرادی به کار می رود که برای نزدیک بینی از عینک یا لنز استفاده می کنند. گاهی هم برای تصحیح دور بینی به کار می رود. ممکن است آستیگماتیسم را هم تصحیح کند. 

سازمان دارو و غذا (FDA) لیزر اگزومر را برای تصحیح نزدیک بینی تا 12- دیوپتر با 4- دیوپتر آستیگمات و برای تصحیح دوربینی از 1+ تا 6+ با 1 دیوپتر آستیگمات را تأیید کرده است. (دیوپتر، معیار سنجش عیب انکساری است. دیوپتر منفی به منزله نزدیک بینی و دیوپتر مثبت به منزله دور بینی است.)

سازمان دارو و غذا(FDA) با همکاری انجمن چشم پزشکی آمریکا، موارد زیر را برای لیزیك مناسب می داند:

* باید حداقل 18 ساله باشید(برای برخی لیزرها 21)، زیرا دید افراد زیر 18 سال معمولاً تغییر می کند. یک استثنا درکودکان کوچک با یک چشم خیلی نزدیک بین و یک چشم طبیعی است. استفاده لیزیك در درمان چشم خیلی نزدیک بین ممکن است از تنبلی چشم جلوگیری کند.

* نباید حامله یا شیرده باشید، زیرا این وضعیت می تواند میزان انکسار اندازه گیری شده ی چشم را تغییر دهد.

* نباید برخی داروها مثل آکوتان یا پردنیزولون خوراکی مصرف کنید.

* چشمان تان باید سالم و شماره عینک تان ثابت باشد. اگر نزدیک بین هستید، باید عمل لیزیك را تا زمان ثابت شدن شماره چشم تان به تأخیر بیندازید زیرا نزدیک بینی ممکن است در برخی بیماران تا اواسط یا حتی اواخر دهه ی 20 زیاد شود.

* سلامت عمومی شما باید خوب باشد. لیزیك در بیماران مبتلا به دیابت، روماتیسم مفصلی، لوپوس، گلوکوم، عفونت های هرپس چشم یا کاتاراکت توصیه نمی شود. باید این مسائل را با پزشک تان در میان بگذارید.

* منافع و مضرات آن را بسنجید. اگر از داشتن عینک یا لنز راضی هستید، ممکن است بخواهید آن ها را بر جراحی مقدم بدارید.

* انتظارات خود را از جراحی بدانید. آیا این انتظارات منطقی هستند؟

*برای بیماران مبتلا به پیر چشمی، لیزیك تصحیح کننده ی عیب انکساری نیست زیرا یک چشم هر دو فاصله دور و نزدیک را می بیند. با وجود این لیزیك را می توان برای تصحیح یک چشم برای دور و دیگری برای نزدیک به کار برد. اگر بتوانید این شکل تصحیح را به کار برید، ممکن است نیاز شما برای عینک مطالعه کمتر باشد. در برخی مواقع، تنها جراحی یک چشم لازم است. اگر تصمیم به این کار داشتید، در مورد جنبه های مثبت و منفی آن از پزشک تان سؤال کنید.

خطرات  

درمان بیش از حد یا کمتر از معمول ممکن است رخ دهد که به جراحی دیگر، لنز تماسی یا عینک نیاز باشد.

سایر عوارض كه در زیر آمده است بسیار نادر هستند:

1.عینک مطالعه ممکن است همچنان بعد از عمل لازم باشد.

2.برخی بیماران گرچه ممکن است بعد از عمل لیزیك نسبت به قبل از آن بدون عینک بهتر باشند، ولی ممکن است برای دید خوب همچنان به عینک نیاز داشته باشند.

 3.اشکالاتی در دید شب یا اشکالات بینایی مثل نور زیاد

4.اختلالاتی به صورت کاهش دقت تمایز و حتی با دید 10/10 اشیاء ممکن است تار یا قهوه ای به نظر برسند.

5.اسکار قرنیه، انحراف دائم قرنیه و ناتوانی در مصرف لنزهای تماس

6. کوری دائم

7. مناطق قرمز یا صورتی در منطقه سفید چشم

8.  عواض مربوط به فلاپ

9. حساسیت به نور

10. خشکی چشم

11.  خراشیدگی چشم

12. کاهش فاصله دید در ارتفاعات

13. عفونت قرنیه

14.  از دست دادن دید، عدم دید کافی حتی با عینک یا لنز نسبت به قبل از جراحی