ناخنک چشمی چیست

ناخنک چشم چیست؟

ناخنک چشم  (Pterygium) زائده‌ای شفاف و گاهی صورتی رنگ است کهناشی از رشد بافت پیوندی و رگ های ملتحمه است و بدلیل وجود همین موی رگ ها

گاهی به رنگ صورتی پدیدار میشود.

این زائده  معمولا از گوشه چشم در نزدیکی بینی شروع به رشد می کند، و به سمت سفیدی چشم ملتحمه میرود .ناخنک می تواند به قرنیه نیز برسد .

 تحقیقات نشان داده این بیماری بیشتر در افراد بالغ (بین 30 تا 50 سال) دیده می شود.

در ابتدا فرد در چشم خود احساس وجود جسم خارجی دارد و به مرور زمان و پیشرفت ناخنک، چشم ملتهب شده و به رنگ قرمز در می‌آید.  

عوارض ناخنک

خوشبختانه این عارضه سرطانی نیست و به داخل چشم و یا به هیچ قسمت دیگری از صورت یا بدن سرایت نمی کند.

اما در صورت پیشرفت آن به سمت قرنیه ، فرد دچار مشکلات بینایی خواهد شد و در برخی موارد برای درمان ناخنک بایستی تحت عمل جراحی قرار گیرد.

 ناخنک گاهی ملتهب می شود و باعث سوزش و خارش و اشک ریزش می شود.

این زائده حتی اگر بسایر کوچک باشد وموجب ایراد در بینایی و یا سوزش چشم ها نشود، مشکل زیبایی چشم هارا تحت شعاع قرار میدهد.

علائم ناخنک چشم چیست؟

در اغلب اوقات زائده ناخنک به طور کامل ظاهر نمی‌شود و فرد برخی از علائم آن را در چشم خود احساس می‌کند. علائم وجود ناخنک چشم عبارتند از:

• احساس سوزش چشم
• احساس سوزن سوزن شدن چشم
• وجود خارش در چشم
• احساس وجود جسم خارجی در چشم
• قرمز شدن چشم

علت بروز ناخنک چشم چیست؟

علت اصلی بروز این بیماری شناخته نشده است اما برخی از عوامل، احتمال بروز این اختلال را افزایش می‌دهند که عبارتند از:

• قرار گرفتن در معرض اشعه ی UV (مانند نور خورشید)  : ناخنک در جمعیت های نزدیک به خط استوا و در افرادی که زمان زیادی را در هوای گرم در خارج از منزل سپری می کنند، شایع تر است.  آمار خا حاکی از آن است که از هر 100 استرالیایی یک نفر به ناخنک مبتلا می شود.
• خشکی چشم  :  تحقیقات نشان دادهزندگی در محیط های خشک و باد خیر و محرک‌هایی همچون گرد و غبار به ایجاد این وضعیت کمک می کند.
• بالا رفتن سن  : طبق تحقیقات حدود 12 درصد از مردان استرالیایی بالای 60 سال به این عارضه مبتلا هستند.

در واقع زمانی که بدون استفاده از عینک آفتابی در معرض نور خورشید قرار می‌گیرید ممکن است مایع درون چشم نتواند به طور کامل از چشم شما در برابر نور ماورای بنفش

محافظت کند و چشم شما دچار خشکی و التهاب و در نتیجه آن دچار ناخنک چشم شود.

آیا ناخنک به خودی خود از بین می رود؟

ناخنک به خودی خود از بین نمی رود. بافت ناخنک ممکن است تا زمانی که رشدش متوقف شود هرگز برای چشم مشکلی ایجاد نکند.

و شما میتوانید به کمک یک اپتومتریست هر 1 تا 2 سال  بافت ناخنک را بررسی کنید تا مطمئن شوید که اندازه آن افزایش نمی یابد.  

چه زمانی ناخنک باید برداشته شود؟

اگر رشد ناخنک بیمار به اندازه ای باشد که باعث ناراحتی شدید یا اختلال بینایی شود، توصیه نهایی که توسط متخصص چشم ارائه می شود، برداشتن ناخنک است.

روش‌های پیشگیری از ناخنک چشم

• اگر در نواحی گرمسیر زندگی می‌کنید و به مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار دارید حتی در روزهای ابری نیز بایستی از عینک آفتابی استفاده نمایید زیرا اشعه ماورای بنفش خورشید قادر است از ابرها نیز عبور کند..
• در زمان رانندگی از صفحات محافظ بر روی شیشه جلوی اتومبیل خود استفاده نمایید.
• از کلاه لبه‌دار استفاده کنید تا چشمان شما به طور مستقیم در معرض نور خورشید قرار نگیرد.
• چشمان خود را با استفاده از قطره‌های اشک مصنوعی مرطوب نگه دارید.
• هنگامی که مدت زمان طولانی را به مانیتور خیره هستید حتما از عینک ضد اشعه استفاده کنید.

درمان ناخنک چشم

در صورت داشتن هر گونه علائم ذکر شده بایستی سریعاً به پزشک متخصص چشم مراجعه نمایید. پزشک با انجام معاینات قادر خواهد بود وجود ناخنک چشم را تشخیص داده

و جهت جلوگیری از پیشرفت و وخامت بیماری، درمان را شروع کند. اگر بنا بر تشخیص پزشک علائم شما خفیف باشد، پزشک برای بهبود قرمزی و التهاب و رفع سوزش چشم‌ها

برخی از درمان‌های زیر را تجویز می‌نماید:

• قطره‌های اشک مصنوعی جهت مرطوب نگه داشتن چشم‌ها
• قطره‌های چشمی که قرمزی و التهاب را بهبود می‌دهند
• تجویز قطره‌های استروئیدی جهت کاهش قرمزی، خارش، تورم و درد چشم

در صورت عدم درمان به موقع و پیشرفت بیماری ممکن است طبق تشخیص پزشک، بیمار تحت عمل جراحی قرار گیرد.

جراحی ناخنک چیست؟

جراحی ناخنک شامل برداشتن بافت غیر طبیعی از صلبیه و قرنیه چشم است. تکنیک‌های امروزی نسبت به جراحی‌های معمولی میزان موفقیت بسیار بالاتری را ارائه می‌دهند.

پس از جراحی سفیدی زیرین چشم همانند سابق پدیدار میشود.