کور رنگی

کوررنگی یک بیماری اختلال ارثی است که در آن فرد قادر به تشخیص یک یا برخی رنگها نمی‌باشد. سلول‌های مخروطی چشم افراد کوررنگ فاقد رنگ‌دانه‌هایی هستند که موجب دیدن رنگ‌ها می‌شوند. به همین دلیل این افراد برخی رنگ‌ها را به شکل طیفی از رنگ‌های خاکستری و سیاه می‌بینند.

کوررنگی انواع مختلفی دارد که شایع‌ترین آن‌ها عدم توانایی در تشخیص رنگ سبز و قرمز از یکدیگر است. داشتن مشکل در تشخیص اینکه جسمی قرمز است یا سبز، یا آبی است یا زرد اصلی‌ترین علامت کوررنگی است. بر خلاف تصور عامه، دید افراد کور رنگ به ندرت خاکستری است.

در اصطلاح علمی، توانایی تمیزدادن سه رنگ اولیه، یعنی سرخ و آبی و سبز، از یکدیگر که باعث رؤیت بهنجار رنگ‌هاست سه‌رنگ‌بینی trichromacy نام دارد.

علت کور رنگی چیست؟

کور رنگی یک اختلال ارثی و در نتیجه ی نقص ژنتیکی می باشد. این بیماری کروموزومی وابسته به x مغلوب و در مردان شایع تر از زنان است. در اغلب موارد از مادر به فرزند منتقل می شود.

درواقع زنان دو کروموزوم x دارند. اگر یکی از کروموزوم ها دچار نقص شود کروموزوم دیگر آنرا جبران می کند. علت اینکه کور رنگی در مردان بیشتر اتفاق می افتد به این دلیل است که مردان یک کروموزوم x و y دارند. پس اگر کروموزوم x دچار نقص شود، کروموزوم x دیگری وجود ندارد که نقص آن را جبران کند!

اگر هر یک از این سلول ها دچار مشکل و یا اختلال بشود کور رنگی ایجاد می کند. که البته انواع مختلف کور رنگی بستگی به نحوه ی آسیب این سلول ها دارد. کور رنگی ممکن است در نتیجه ی بیماری های شبکیه ی چشم و یا آسیب عصب بینایی ایجاد شود. ممکن است تنها در یک چشم اتفاق بیوفتد و یا در هر دو چشم باشد.

درمان کور رنگی

هنوز درمان کاملی برای کور رنگی وجود ندارد. با اینحال اغلب افراد دارای کور رنگی خود را با شرایط بینایی شان تطبیق می دهند.کور رنگی هیچ درمانی ندارد. تشخیص زودرس کوررنگی می‌تواند مانع بروز مشکلات آموزشی در کودکان شود. در این صورت بهتر است والدین کودک با معلم او صحبت کنند. بعضی از بیماران از لنزهای مخصوصی استفاده می‌کنند که هم به صورت لنز تماسی و هم به صورت لنز عینک وجود دارد. در بسیاری موارد بیماران به جای تشخیص رنگ ممکن است ترتیب قرارگیری را بخاطر بسپارند. به عنوان مثال بیمار بخاطر می‌سپارد که چراغ قرمز همیشه بالای چراغ راهنمایی و چراغ سبز پایین قرار دارد.